شرکت نکردن روسیه در ممنوعیت‌های سیستماتیک پلت‌فرم

چشم انداز پلت فرم اینترنت روسیه را می توان به عنوان یک ترکیب ترکیبی توصیف کرد که شرکت های داخلی و خارجی خدمات ارائه می دهند.

برجسته ترین شبکه اجتماعی داخلی اولین ساخته دوروف VKontakte است لیف بافتنی جدید که در سال 2006 به عنوان نمونه اولیه فیس بوک تأسیس شد.

در سال 2014، به دنبال فشار دولتی که بنیانگذار آن را مجبور به تبعید (Miller 2015) کرد، VKontakte توسط هلدینگ رسانه ای گروه Mail.ru وفادار به کرملین، که مالک دیگر پلتفرم های رسانه های اجتماعی محبوب نیز است، تصاحب شد.

برخلاف ایران، روسیه در ممنوعیت‌های سیستماتیک پلت‌فرم شرکت نکرده است، اگرچه این کشور «روندی به سمت عادی‌سازی نظارت‌های مخابراتی، دیجیتال و اینترنت» را تجربه می‌کند (Lokot 2018: 338).

برای مثال، اصلاحیه‌های قانون اطلاعات در سال 2012 به ایالت با ۱۰۰ میلیون چیکار کنم اجازه داد تا وب‌سایت‌های خاصی را بدون آزمایش در لیست سیاه قرار دهد و آفلاین کند (بی‌بی‌سی نیوز 2012).

علاوه بر این، به اصطلاح «بسته قانون Yarovaya» پلتفرم‌ها را ملزم می‌کند تا «کلیه ارتباطات و فعالیت‌های همه کاربران را ضبط و ذخیره کنند و سوابق ذخیره‌شده را بنا به درخواست آن‌ها در اختیار نهادهای دولتی مجاز قرار دهند» (ICNL 2016).

اگرچه پلتفرم‌های جهانی 5 در کنار نمونه‌های اولیه و جایگزین‌های داخلی روسیه عمل می‌کنند، اعتراضات ضد دولتی در سال‌های 2011 تا 2012، رژیم حاکم را نسبت به ظرفیت‌های بسیج رسانه‌های جدید حساس کرده است.

در نتیجه، اقدامات راهبردی برای تحت کنترل درآوردن چنین امکاناتی سرویس آرکوپال ایرانی انجام شده است. این اقدامات از فیلتر اولیه اینترنت تا مالکیت استراتژیک پلتفرم های داخلی را شامل می شود.

علاوه بر این، رژیم حاکم به دنبال ایمن کردن دسترسی به داده‌های کاربران با وادار کردن پلتفرم‌های خارجی به تبعیت از خواسته‌های تجاوز به حریم خصوصی از طریق قوانین استراتژیک است.

این قانون کاربران، پلتفرم‌ها، محتوا و جریان‌های داده سایت پلیس فتا را هدف قرار می‌دهد.

با تهدید از دست دادن دسترسی به بازار، پلتفرم ها مجبور به فیلتر کردن محتوا و به اشتراک گذاری داده ها با دولت هستند.