رکورد شکنی انار دانه سیاه یزد در تولید و عرضه

خواص آنتی اکسیدانی انار دانه سیاه یزد را با استفاده از مدل دیابت موش نشان دادند. پس از 10 هفته درمان، مشاهده شد که تجویز روزانه انار (100 میکرولیتر در روز معادل 2.8 میکرومول از کل پلی فنل در روز) به طور قابل توجهی سطوح 8-هیدروکسی-2′-دئوکسی گوانوزین (8OHdG) و مالون دی آلدئید را کاهش داد.

MDA در مقایسه با گروه درمان نشده. به طور خاص، 8OHdG و MDA به ترتیب دو شاخص بافتی مهم برای ایجاد آسیب اکسیداتیو DNA و پراکسیداسیون لیپیدی در نظر گرفته می‌شوند.

همچنین برای ارزیابی بیشتر پتانسیل آنتی اکسیدانی آب انار و ترکیبات فنلی آن، غلظت آنزیم های آنتی اکسیدانی دخیل در پاسخ به استرس اکسیداتیو اندازه گیری شد.

فعالیت گلوتاتیون احیا شده (GSH) و گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-Px) پس از تجویز آب انار افزایش یافت، در حالی که هیچ تفاوت آماری معنی داری برای سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در بین آنها مشاهده نشد.

گروه های تحت درمان و درمان نشده به طور خلاصه، این مطالعه نشان می دهد که مصرف روزانه 100 میکرولیتر آب انار اثر آنتی اکسیدانی مشخصی در موش های دیابتی دارد که نشان می دهد انار و ترکیبات زیست فعال آن ممکن است برای حفظ وضعیت سلامت عمومی مفید باشد. با این حال، مطالعات بیشتری برای درک بهتر مکانیسم های عمل فیتوکمیکال های آب انار مورد نیاز است.

لیو و همکاران (2019) یک مطالعه آزمایشگاهی برای ارزیابی پتانسیل آنتی اکسیدانی پونیکالاژین و الاژیک اسید، دو مورد از مهم‌ترین فیتوکمیکال‌های موجود در انار، و اورولیتین A، یک متابولیت گوارشی ناشی از متابولیسم این مواد انجام دادند.